de trein van het leven

De trein van het leven

Amsterdam, zondag 20 december 2009 om 16.00 uur. Yes, ik ontvang mijn certificaat NLP Master Practitioner. “Tijd voor een feestje” denk ik zo. Buiten ziet het er prachtig wit uit. Dat is ook de reden dat er maar zeer beperkt treinen rijden deze avond. Ik ga op weg naar huis. Een reis met de trein naar Eindhoven.
Het lukt me zowaar om vanaf Amsterdam met een overvolle stoptrein in Utrecht te komen. Moe, oververhit en met een knorrende maag loop ik naar het mededelingenbord met het treinschema. Leeg…… En ik begrijp dat het die avond onmogelijk is naar het zuiden te reizen. Men roept om dat er één trein is die vanaf Utrecht vertrekt. “Joepie!!!!” Het is de trein waar ik mee gekomen ben. Dezelfde trein terug. Ik neem een besluit waarbij ik zeker weet dat ik die nacht een bed heb.
Na drie uur reizen sta ik weer op precies dezelfde plek als waar ik begonnen was. Ik voel me behoorlijk zielig en eenzaam. En ik denk “Als goede NLP Master Practitioner ben ik toch zeker in staat mezelf een goed gevoel te geven. Ik ga mijn eigen feestje bouwen”.
Ik stap een eetcafé/kroeg binnen en bestel een biertje. Het is er rustig en ik hoor een prettig deuntje van iemand die piano speelt. Een aantal mensen zijn in de weer de instrumenten van een band op te zetten. Ik raak in gesprek met de moeder van de zangeres. Een bijzondere vrouw uit de Oekraïne met een mooie uitstraling. Ik word uitgenodigd aan te schuiven bij het diner dat wordt geserveerd aan de band. Ze schuiven een stoel aan en regelen een bord en bestek. Mijn bord wordt gevuld met heerlijk eten dat ze delen met mij. Mijn honger wordt op bijzondere wijze gestild. En mijn gevoel?. …… De band gaat spelen en mijn hart maakt een sprongetje. Het wordt een feestje met muziek, zang en bijzondere ontmoetingen.
Het is ochtend. Mijn tweede poging om thuis te komen. En….. ik heb een heerlijk gevoel. Veroorzaakt door mee te gaan met de flow van de omstandigheden of door NLP? Een oorzaak-gevolg redenering bestaat niet?! Ha! Het resultaat mag er in ieder geval zijn. Ik zit in de trein van het leven, geniet en kom thuis.

Ellen Borst

www.raaknu.nl